Subsidie of wet?

De site ?duurzaam vastgoed?, waar ik voor schrijf, had de afgelopen maanden een poll. De vraag was of ?subsidie op alle soorten energie afgeschaft moet worden of niet?. 59% van de respondenten vond van niet! Ik vind dit een opmerkelijke uitslag en volgens mij niet terecht. Lees, ik hoop u te overtuigen! Zo niet, reageer!
Vroeger was energieopwekking het domein van de gemeenschap, van de overheid. Gemeentelijke energiebedrijven en zo. Een subsidie op energie bestond niet, want dat zou ?broekzak, vestzak” zijn. Nu, na de privatisering van de afgelopen decennia, is energie het domein van de markt en internationaal.
Energieopwekking bleek de afgelopen jaren een van de meest lucratieve en minst kwetsbare markten. Zien we om ons heen banken, winkels, project-ontwikkelaars, architecten en woningbouwverenigingen, vanwege de crisis failliet gaan, of in de problemen komen, van de energiewereld horen we mooie verhalen en winst. Het gaat wel eens wat minder met SHELL, maar nooit slecht! En, BP had een tegenvallertje in de golf van Mexico, maar het rendement leed er nauwelijks onder. De koers was binnen een half jaar hersteld. Ook Vattenfall, Eneco of RWE hebben nauwelijks te klagen. De prijzen zijn nog nooit zo mooi geweest en de pijn wordt over miljoenen klanten verdeeld. Sinds de overheid geen eigenaar meer is van energie en de vrije markt concurreert heb ik nog geen daling van prijzen meegemaakt. De trend is opgaand.
Vanuit de optiek van de politiek is het wellicht gewenst subsidie te verlenen voor een bepaalde vorm van energieopwekking of om technische verbeteringen zoals CCS (Carbon Capture and Storage) te stimuleren. Want, als de overheid veranderingen in het klimaat of ernstige vervuiling wenst tegen te gaan, kan dat door bijvoorbeeld schone productie te bevorderen. Zij neemt niet meer de beslissingen maar kan stimuleren of convenanten sluiten. Maar moet dat gepaard gaan met subsidie? Ik kom er op terug.
Vanuit de optiek van fossiele energie-opwekkers, zeg maar, de oude energie, is het niet onlogisch om te ?bedelen? bij de overheid om subsidie. Want, alle kosten zijn gedekt, de klanten betalen, en de subsidie is een manier om de winst te vergroten en de aandeelhouders nog gelukkiger te maken.
Vanuit de optiek van de duurzame opwekkers is subsidie een ramp. In ieder geval in Nederland. Dat blijkt keer op keer en ik trof daarover een mooi artikel in het NRC van 14 mei j.l. van Gustaaf Haan, directeur van De Zonnefabriek in Amsterdam. Hij stelt dat alleen al door de aankondiging van een subsidie, de markt volledig verstoort raakt en?potenti?le?kopers doet wachten?zonnecollectoren?of P.V. panelen te kopen. De verkoop zakt volledig in, en als de overheid er daarna, bijvoorbeeld een jaar over doet het subsidiebesluit te nemen, zorgt zij voor failliete zonfabrikanten.
De wereld van de oude energie is van giganten die tegen een stootje kunnen. SHELL, BP, RWE, Vattenvall. Als de subsidie een jaartje later komt maakt dat niet uit. De wereld van duurzame en nieuwe energie is van een andere economische orde. Het zijn kleine bedrijven die kwetsbaar zijn als de verkoop stagneert. Het zijn de MKB bedrijfjes waar onze buren en relaties werken en die niet door internationale kapitaal op de been kunnen worden gehouden.
De overheid hoeft geen subsidie te verstrekken op energie, want voor je het weet werkt het averechts. Ik stel voor dat de overheid een veel krachtiger instrument inzet, en dat is de wet. Als ons land, als de politiek en als de bevolking werkelijk een schoon milieu wenst en schone energie verander dan de wet en dwing partijen met dit veel effectievere instrument naar duurzaamheid.
Artikel:”Stop die domme belofte om zonnepanelen te?subsidi?ren”:?NRC_20120514_1_008_article5