Process Redesign [2]

Studenten van de TuDelft (Bouwkunde, Design and Construction management) werken de komende weken aan een lastig vraagstuk: Process Redesign.
Bij renovatie van een straat of buurt is sprake van een Prisoner?s Dilemma (Klosterman, 1985). Voor grondeigenaren in een bepaalde straat of buurt heeft het geen zin om de woning op te knappen, als de straat of buurt verslechtert. Immers, zolang de rest van de buurt verslechtert, zal de eigen woning nog steeds in waarde zakken. Als woningen in de buurt echter in waarde stijgen, heeft het voor de eigenaar ook geen zin om te renoveren omdat hij ook zonder deze renovatie van de waardestijging profiteert. Een voorbeeld om dit probleem te omzeilen is door de gemeente Rotterdam toegepast op de case Wallisblok. De gemeente bood de woningen hier om-niet aan de bewoners aan, mits zij zich zouden verenigen in een kopersvereniging en het hele blok zouden opknappen. (Jansen Jansen 2010).
In Rotterdam heeft een groot deel van het centrumgebied rond het centraal station een metamorfose onderdaan. Hier hebben veel partijen ge?nvesteerd: de gemeente, de NS, Prorail, eigenaren van gebouwen, beleggers, winkeliers en bewoners. De meeste plannen zijn echter ge?nitieerd in de vette jaren van de economie. En, zo redeneer ik, zag iedereen wel brood in de investering van de stedelijke vernieuwing. Het ?Prisoners dilemma? en kosteloos meeliften spelen kennelijk minder in een opgaande conjunctuur. De kans, dat het goed gaat met je investering en je inspanningen, is waarschijnlijk groot. Meedoen loont al snel.
Maar, nu de economie stagneert, en de financiering van projecten problematisch is, vertraagt de vernieuwing van de binnenstad. En, zo is te zien als je door het gebied loopt, zijn er nog veel hoeken en gaten die een opknapbeurt kunnen gebruiken. Loop je door een prachtige straat, als je de hoek omslaat is het gribus. Zo hebben de studenten van de TuDelft kunnen ervaren bij een wandeling door de ?Weena-point? (het gebied tussen Weena, Westersingel en Diergaardensingel).
Toch wil de gemeente door met deze locatie. Maar het middel dat de gemeente in handen had bij het Wallisblok is nu niet voorhanden. De gebouwen van het Weena-point zijn niet in handen van de gemeente maar van beleggers, bewoners, ontwikkelaars en de corporatie. Bij het Weena-point is wellicht super slim management en bijzondere coalitievorming de weg die bewandeld zou kunnen worden.
De vraag is dus: Hoe kan het dilemma van meelifters, in tijden van crisis, worden omzeild? Kunnen we een organisatie, een samenwerking van stakeholders opzetten om de gewenste renovatie gezamenlijk ter hand te nemen? Hoe kunnen we alle stakeholders in het gebied meenemen in de visie en ambitie van de stad en op welke wijze kan dit bijzondere proces gemanaged worden?
WAT IS UW VISIE?
Info:
Bestemmingsplan Weenapoint.
Jansen Jansen L. (2010) innovatieve instrumenten voor gebiedsontwikkeling (niet financi?le compensatie). Voorbij de beheersing? Bijdragen aan de stadsontwikkeling in Amsterdam.p.118-124.
Klosterman R. (1985). ?Argument for and against planning?. Town planning review Vol. 56(1) p.5-20.